Europa’s ‘Digital Single Market’: zegen of doodsteek voor onze audiovisuele markt?

Op het internet vinden we dezelfde situatie terug. Enkele landen in Europe beschikken sinds enkele jaren of maanden over Netflix, anderen hebben geen toegang. Ook de films en series op Netflix en andere Video-on-Demand kanalen (vb. BBC iPlayer) verschillen van land tot land. Indien de rechten niet werden verkocht aan het land waarin je je bevindt, dan heb je geen toegang, zelfs niet als je betaalt voor deze online diensten.

Digital Single Market als de oplossing

De Europese Unie bouwt al jaren aan een eengemaakte Europese markt. De introductie van de euro en het Schengen verdrag passen in deze strategie. In tijden van digitalisering mag de onlinemarkt volgens de Europese Commissie niet achterblijven.
Het idee van de Digital Single Market houdt in dat ook mobiel en online vrij verkeer mogelijk moeten zijn. Films en televisieseries die online beschikbaar zijn in één van de Europese lidstaten kunnen dan overal bekeken worden zonder de alombekende “not available” meldingen. 

 

Tijdens het Berlinale Filmfestival in februari 2015 liet Günther Oettinger (eurocommissaris voor digitale economie) optekenen: “Ik wil meer keuze voor consumenten. Ze moeten ook kunnen genieten van de voordelen van de digitalisering en de mogelijkheid krijgen om te shoppen voor films buiten de eigen landsgrenzen.” Een eengemaakte markt zal volgens Oettinger vooral een serieuze boost geven aan films en televisieseries gemaakt door Europese producenten. Op dit moment zijn consumenten gebonden aan de keuzes van de zenders en bioscopen en bereikt het merendeel van films en series uit andere Europese lidstaten ons niet. De eengemaakte markt zou iedereen de kans bieden om nog ongekende films en televisieseries te ontdekken. 

Financiële kater voor lokale content

Desalniettemin is de aanpassing van de wetgeving een dubbeltje op zijn kant. Een groot aantal Europese regisseurs, producenten, distributeurs en bioscopen tekenden reeds verzet aan tegen de invoering van de nieuwe regels. De Europese content wordt grotendeels gefinancierd door de verkoop van de rechten aan de verschillende lidstaten. Neem dit weg en de films en series waarvoor men de digital single market opzette, kunnen misschien niet meer gemaakt worden. 

 

Daarnaast maakt de wetgeving geen onderscheid tussen de kleine platformen en grote spelers zoals Netflix met hoofdzakelijk Amerikaanse content. Zij kunnen hun markt verder ontwikkelen en hoeven slechts eenmalig te betalen indien ze Europese content aanbieden. Daarenboven kan een eengemaakte markt dan wel het aanbod vergroten, de oorspronkelijke problemen blijven toch bestaan. Het publiek heeft alles voorhanden, maar dat betekent niet automatisch dat ze alles verstaan of willen bekijken. 

In debat met sectorspelers

Europa’s definitieve voorstel voor de Digital Single Market wordt gepresenteerd op 6 mei. Naar alle waarschijnlijkheid is het laatste woord hierover niet gezegd. Een doorgedreven debat tussen beleidsmakers en de creatieve sector is absoluut noodzakelijk.
 

Meer weten over mediacontent en Europa? http://mecetes.co.uk/

Ontdek iMinds’ expertise rond innovatie in media